Gerda, 57 jaar: "De gedachten dat het financieel mogelijk is om mijn oude dag in Suriname door te brengen geeft mij kracht en rust"
In het verpleeghuis waar ik werk, werken veel vrouwen van Surinaamse afkomst. In de jaren ‘80 zijn wij met velen naar Nederland gekomen, op zoek naar betere toekomst. Huisje, boompje, beestje, dat was ons doel. Maar helaas lukte dat maar deels, want mijn man liet mij zitten met drie jonge kinderen. Ik moest alleen verder en heb hard moeten knokken, maar het is mij gelukt om hier een bestaan op te bouwen.
Als alleenstaande en werkende vrouw heb ik drie kinderen grootgebracht tot de prachtmensen die ze nu zijn. Mijn trots, mijn kinderen! Ze hebben het prima voor elkaar. Ik ben nu ‘granm’ma’ en heb meer tijd voor mijzelf en mijn liefde. Want sinds mijn laatste vakantie in Suriname heb ik weer een vriend. Verliefd op mijn leeftijd, dat had ik nooit verwacht. Ik wil graag samen met hem mijn oude dag in Suriname doorbrengen, maar ik wist dat dit financieel een probleem zou worden.
Omdat ik op latere leeftijd naar Nederland ben gekomen heb ik geen volledige opbouw van mijn AOW en pensioen. Lang heb ik gedaan alsof dit probleem er niet was, maar in een prettig gesprek met de pensioenvoorlichter durfde ik toch naar mijn situatie kijken. Hij zei: ‘Ik kan niet toveren, maar ik kan je wel helpen het inzichtelijk te maken’. Wat een aardige man. Uiteindelijk viel het wel mee. Het is geen vetpot, maar samen met het pensioen van mijn vriend hebben we genoeg om lekker te leven in mijn geboorteland. De laatste jaren die ik nog moet werken ga ik met een glimlach tegemoet. De gedachte dat het financieel mogelijk is om mijn oude dag in Suriname door te brengen geeft mij kracht en rust.